اعتراض‏هامان شكسته شد با زنجيري آغشته به خون ، كس صداي‏مان را نشنيد يا كه نشنيده گرفت. بغض گلويمان تركيد باز هم افسوس ...! دستهامان را بستند ، چشم‏هايمان را كور ساختند و زبانمان را سر بريدند. هر اعتراضي را در نطفه خفته ساخته تا موسي دگر زاده نشوَد ، به نام دين داغِ كفر بر گُرده‏هايمان زده تا كس نشود دادِ عشقِ بي‏پايان‏مان.